Als we al lopen dan zo:
We dragen iets naar buiten,
voornemens iets nieuws
binnen te brengen.
Beloven onze voeten niet
te vegen bij terugkeer,
die we overigens
glashard ontkennen.
We noemen het
beest bij de naam
en beloven niet
te breken.
Niet te breken,
voordat het over is.
Heel anders dan de laatste gedichten, maar ik mag het wel. Ik ben zeer gecharmeerd van de herhaling op den eind. En de toon. En de bij elkaar horende, semi-zakelijke woordkeus.
yo! thanks, ik ben erg benieuwd. Nieuwe log ziet er echt goed uit. Lekker bezig!
Haijeeee
Man, ik ben langzaam, ik zie je nieuwe blog nu pas. Vet hoor. Heel strak.
Maar nu kan ik niet meer bijhouden waar je allemaal optreedt.
O. Het kan wel. Never mind.
Ik wist niet dat je dat bijhield… Maar mooi dat ook jij je weg naar De Nieuwe S hebt gevonden.
Heel anders dan de laatste gedichten? Vind ik niet. Vind dit heel Dennisachtig en fijn als altijd.