het bommenmeisje komt om op te ruimen
in haar kisten, kousen, korte rokje, topje,
ogen onder haar petje kijkt ze
de zwaksten alvast naar buiten
ze kiepert cocktails om en steekt parapluutjes
in de fik, grijpt kraagjes bij hun lurven,
gooit de tapkranen open en kijkt
wie er het eerst natte voeten krijgt
dan draait ze het volume omhoog
en danst totdat de laatste
bezweken of de deur uit is.
Mooi! ;) x
het werkt bevreemdend bij mij. weet nog niet zo goed wat ik ervan moet denken. maar het laat niet koud, neen.
Je bent zwaar op dreef Dennieeez! En dan heb ik je ooit nog wel eens horen zeggen dat de wintermaanden niet je productiefste zijn…
leuk beeld.
leuk meisje ook vooral. ja. :)
vind de 2 x ‘open’ kort op elkaar alleen niet zo mooi. staan die daar bewust want daar lijkt het wel op?
en nog een belangrijke(re) vraag: hoe was de zilversteel? moeten we die de komende zomer gaan kweken?
@ Saskia: Dat viel me ook net op ja. Helemaal gelijk Ziezo aangepast.
@ Willem: Ik ben deze winter redelijk depressieloos doorgekomen. Veel buiten wandelen en het veel te druk hebben helpen.
@ Maarten: Daar doe ik het voor, dank.
@ Jenny: Dankjewel hoor, lief.
@ Allen (maar met name Saskia): Zilverstelen zijn wel lekker. Ik heb ze geroerbakt met champignons, bacon, boter, parmezaanse kaas en pastakookvocht. Dat was erg lekker. Het lijkt toch nog het meest op een milde spinaziesoort qua smaak.
lijkt/ voelt/ als een oud collegefeest waar je in de gang zit als je leraar langs komt..mooi wel
“grijpt kraagjes bij hun lurven”
Lurven, luuurrrven. Blijft een mooi en mysterieus woord.
Vind het weer een mooi stukje, Dennis. Vooral de tweede strofe echt heel gaaf. Het einde moest ik een paar keer overlezen, weet nog steeds niet zo goed wat ik ervan vind.
Tja… het was echt zo’n ding dat ik maar eens de das om moest doen. Lees nog maar eens over. En over.