Ik lik mijn tong vast ruw aan de splinters
van het kistje waarop ik spreken zal.
Ik heb een zwak voor vorm volgt inhoud.
Anders dan men graag gelooft
is het publiek geen factor in een
(overigens ook al volstrekt afwezige)
berekening.
Als er maar gedanst wordt.
Aantallen worden overschat;
het is precies die fixatie op cijfers
die de bomen het bos enzovoorts.
Ze zullen me moeten wegslepen als
ik eenmaal op mijn rode kistje sta.
Vorm volgt inhoud dan ook echt
op de voet en een haar na.
Advertenties
Mooi hoe sommige dingen onuitgesproken blijven, hoe regels soms stokken. Alleen ben ik geen fan van (de nieuwe) s na ‘enzovoorts’.
http://www.onzetaal.nl/advies/enzovoorts.php
Vooral de laatste zin op die pagina verheldert hier iets. ;)
mijn waardering hebt je, voor het vinden van poezië in aantallen.
O, en hier een reactie van mijn nieuwe ik: hallo!
Je nieuwe ik ziet een beetje groen. Die dracula-achtige verschijning stond je beter.
gewoon goed Dennis. what can I say?
Ja hee zeg, waar blijft die kritiek? Nee hoor, ik ben er blij mee. Het is een toevalstreffer en ik weet niet zo heel goed wat ik ermee moet, maar ik ben blij dattie bekoort.
Ik vind het een mooi en ander gedicht dan anders. Moest er wel even aan wennen, maar na een paar overlezingen ben ik om. Alleen vraag ik me af waarom het kistje rood is. Veilingkisten zijn toch niet altijd rood?
Nee, zelfs zelden geloof ik. Hoop ik. Om in het in Star Wars-taal te zeggen:
“Go read the first sentence son,
and you will find your answer.
May the force be with you.”
Of in Yoda-taal:
“your answer.
May Go read the force be with and you will find the first sentence son, you.”
Haha, dat verklaart mijn voorkeur dus.
ah. ik zeg niks meer. Yodiyoda
Mooi gedicht Mercedes!
De openingsregels zijn bijzonder prachtig: ‘Ik lik mijn tong vast ruw aan de splinters / van het kistje waarop ik spreken zal.
Ik ben niet zo’n fan van de woorden ‘vorm’ en ‘inhoud’ (in één zin), en dit wordt versterkt door ‘volgt’. Had je hier geen problemen mee, om deze (poëtisch) zwaar beladen woorden te gebruiken?
Ach, je wilde kritiek, dus: de titel is denk ik beter zonder ‘immers’ en ik vind de drie a’s waarmee de middelste strofes beginnen niet echt lekker samenwerken met het geheel, maar dat is misschien mierencoïteren.
De truc is om ze wel te gebruiken, maar dan in een andere context, n’est pas? Het is ook wel een beetje met een knipoog. Het betekent ook twee keer iets anders hier. Het eerste ‘volgt’ is conceptueel: de vorm past bij de inhoud. Het tweede is temporeel. Verder heb ik met weinig dingen problemen. Die A’s, tja, het is min of meer wel bewust. De a-klank komt sowiesowiesowie terug in dit gedicht.
Ik zal het een tijd laten gisten. Het is nog vrij vers (no pun intended) en het is heel anders dan wat ik normaal schrijf (vind ik tenminste).
Wij bellen u.