Let u allemaal even op: de voetgangers zijn ingehuurde acteurs
Onze lichamen gebaren dramatisch, maar in een
taal zonder antwoord. Onhandig als paspoppen staan
we, niet in staat elkaars hand vast te houden.
De beste vijf vingers vergroeid in een eerste
onzekere handdruk. Onze gewrichten zijn sneller
stroef dan onze spieren kunnen verslappen. Er zit
geen rek in dit skelet. Elke pas is een tel te laat.
We variëren in lengte maar zijn allemaal: kromme
tenen, dunne enkels. Onze bovenbenen: gerookte
hammen, hangend aan het systeemplafond dat wij
door de jaren heen ‘buste’ zijn gaan noemen.
Daarboven rest enkel een complexe choreografie
die het beroerde voetenwerk moet compenseren.
Ons nieuwste idee: een stap terug.
Advertenties
Leuk idee: “de voetgangers zijn ingehuurde acteurs”. Alsof het een slechte film betrof.
Ik kan alleen je laatste strofe niet vatten in de rest van het gedicht. Wat doet die stap terug daar? Of zie ik het helemaal verkeerd?
Wij voetgangers, in onze choreografie. Het is overigens wel bewust een breekpunt. Misschien komt het niet zo goed uit de verf.
Ik had stiekem gehoopt dat dit een verslag van vrijdag/zaterdag zou zijn. Maar dit is een zeer waardige vervanger. Mooi gedicht, waar ik echt iets mee heb. Ik weet dat je zulke dingen eigenlijk niet hoort uit te spreken, maar ik het associeer het met de momenten dat je alleen over straat loopt en gaat nadenken over hoe je loopt en dat je je afvraagt of je oogcontact met mensen moet zoeken of niet, of je gewoon je blik op de stoep moet houden, of je snel of langzaam moet gaan, breed of ingehouden. Etc.
Ik ben het niet met Maarten eens, maar denk wel dat het gedicht nog scherper kan. In de laatste strofe heb je het over ‘daarboven’. Als ik ervan uitga dat je daarmee boven de bovenbenen bedoelt, dan stel ik een vraagteken bij de volgorde in het gedicht. Omdat handen voor mij hoger dan bovenbenen zitten. Misschien moet je beginnen bij de voeten en dan omhoog. Al weet ik niet of je dan dezelfde spanning krijgt.
Nou ja, genoeg geneuzeld.
Dank voor je uitgebreide reactie, allereerst. Ik hou daar wel van. Het ‘Daarboven’ slaat een beetje op buste, maar is niet scherp genoeg wellicht. Klopt dan alsnog niet helemaal.
Wat betreft je associatie: het grootste deel heb ik geschreven de laatste twee keer dat ik door Amsterdam slenterde, alleen. Het vormt wel degelijk het vertrekpunt, maar zoals altijd gaat de taal aan de haal met de bron.