Vermeld altijd:
1) Waar het is
2) Wat er is
3) Wie u bent

In principe weten wij dit (altijd) al, maar we horen het graag van u zelf. Het liefst in een overslaande stem. Deze drie, maar van deze drie het meest: wie u bent. Dit is geen oefening. Dat is het nooit.

Trouwens, paniek staat u niet. U hebt er het postuur niet voor. Wees gerust: uw lichaam kent de routines. U kent dat verhaal van het leven in een flits enzovoorts, maar de waarheid is veel kleiner. Alles wat u meemaakt zijn zware voeten op steeds de volgende traptree, uw klamme handen om de leuning en uw snelle hartslag. U bent nu heel dicht bij u zelf.

Maar u moet naar de uitgang.

Daar is een plek, waar we met zijn allen hebben afgesproken.

Geschreven voor flux/s. Het gedicht is gebaseerd op de instructies bij calamiteiten (zie hieronder) die nog door de gebouwen verspreid hingen. De laatste drie regels op dat bord waren gewoon te mooi, te Burroughs. En heel erg Van Erkelens, ergens. Zo ontstond dit gedicht dan. De titel is voorlopig, suggesties zijn welkom.