Bert de Geyter en ik maken soep. Met Belgische ballen en Hollandse kaas. Bert tekent, Dennis schrijft, zonder inmenging van derden en zelfs niet van onszelf. Ik stuur een tekst, hij stuurt tekening. Ik tekst op zijn tekeningen, hij tekent op mijn teksten. Tot alles wordt omgegooid. Ik steel ook nog teksten van zijn website voor mijn blogposts.
Advertenties
“Er zijn dingen….” vind ik een héél erg goede eindzin. Knap gedaan, jullie twee.
Dankje. We doen ons best. ;)
“Tegelijkertijd krimpen de muren en donderen de tegeltjes daarom van de muur.
Je begrijpt best wat ik bedoel”
is mijn favoriete zin …
Werkt heel mooi die combinatie tekst en tekening!
Het wordt een tof project lijkt me. Up next is een tekening van Bert bij een tekst van mij. We waaien door.
Zeer tof dit! Ik denk dat jullie elkaar goed liggen en dat het eigenlijk gewoon zo hoort te zijn.
En hele goeie tekst, een topper in je oeuvre, so to say.
Mee eens, Bert haalt het beste in me naar me boven. ;) Dankje.
Ik vind het een zeer goeie eerste. Je bent niet in de val van de illustratieve illustratie gevallen. ’t Is allemaal heel ruim en open voor interpretatie. Ik kijk uit naar de volgende uit de reeks. ’t Is een prachtig project! :-)
Waai
Mooi! Een nieuwe richting voor de beeld-tekst ‘ping pong’.
Dank u beiden. De bal ligt nu in Gent. Bert zal vast ook heel hard schoppen. ;)
Twee dagen later zie ik ook eens jullie tekst/beeld co-op, een eeuwigheid in blogland. Ik kan melden: het heeft de tand des tijds doorstaan.
Het is anderhalve dag, geef je zelf meer credit. ;) En je bent altijd welkom. Je weet zelf. Thanks!
En trouwens, Suzan leest deze (en twintig andere) post(s) pas over een maand. En daar wordt ik toch ook altijd blij van.
ERG ERG goed gedaan… ERG Goed (met hoofdletter, dat zegt genoeg, dacht ik dan). Proficiat
Dank je, Astrid.
Prachtig, Dennis en Bert. Ben heel benieuwd naar jullie verdere samenwerking!
Pingback: Mijn mensen: Bert De Geyter « De Nieuwe S