Zodra de zon er is, beginnen we in enclaves te denken: parken, dakterassen, stukken nagenoeg onontdekt Waalstrand en hier en daar een afbraakpand.
Anna en ik zitten het meest op het dakterras.
Terwijl de terrasjes onder ons uitpuilen van mensen die met menukaarten voor hun gezicht wapperen, zitten wij op de dakrand en bekijken de boel. Hierboven lijkt alles een tel trager te gaan. De zon lijkt alles wat we doen en denken langzamer te maken dan de mensen die over straat van winkel naar winkel rennen. We zitten er dan ook dichter op. Op de zon.
De nieuwe ANS is er! Het is de voorlaatste van dit jaar en daarmee nadert het einde ook wat betreft De Nieuwe Stad. Deze column schreef ik buiten in de zon en het leek een goede timing, maar nu de ANS uit is, regent het weer en is het koud. Ach. Hier is de column online te lezen en hier een pdf te downloaden. De Nijmegenaren onder u weten de papieren versies inmiddels wel te vinden.
