In de aanloop naar de verschijning van mijn debuutbundel ik en mijn mensen plaats ik op deze site ingesproken gedichten. In september zal de gehele bundel als audioboek beschikbaar zijn en uiteraard helemaal gratis en remixbaar, zoals u dat van mij gewend bent.

De gedichten worden echter niet door mij, maar door ‘mijn mensen’ ingesproken. Niet al mijn mensen natuurlijk, maar een selectie (het zijn immers maar dertig gedichten). Dit keer: Ivo Victoria.

De regenboogroute, gelezen door Ivo Victoria.

Ivo Victoria heeft een van de beste debuten van vorig jaar geschreven, u weet wel: dat boek met die lange titel. Dat vindt de jury van de selexyz-debuutprijs, dat vind ik ook (al heb ik waarschijnlijk heel wat minder debuten gelezen dan de jury).

Tijdens het lezen van Hoe ik nimmer… moest ik vaak denken aan dit gedicht. Niet alleen bij de snelwegscène in de eerste hoofdstukken, maar überhaupt; het idee van hoe zich je verleden verhoudt tot wie je nu bent. Goed, ik wil daar ook niet te lang op doorgaan. Er zijn vast fora voor dat soort onderwerpen. Het gaat erom dat het paste en dus vroeg ik Ivo of hij dit gedicht wilde inspreken. Dat deed hij, waarvoor (wederom) dank.

Dit gedicht is overigens uit de waai-reeks van Bert en mij en het eerste dat voor de tekening kwam. Kijk op Villanella voor de tekst met Berts tekening.