Dan is het zomer en van alles wordt softijs het hardst getroffen door entropie. Alleen dan – zand in onze schoenen, zout op onze huid – verliezen we dingen, zoals elkaar. Dat meisje uit Parijs is er ook bij. We kunnen niet anders: wat je breekt moet je kopen. In onze ogen gebrek aan slaap en iets anders – iets dat nog niet volledig is aangekomen.

En ondanks alles is het een fantastische dag om naar het strand te gaan.