Gisteren werd bekend dat Oda le Noble is overleden. Oda was als ‘de tamboerijnvrouw’ onlosmakelijk verbonden met wat zij haar regiostad noemde: Nijmegen. Tijdens mijn stadsdichterschap sprak ik vaak met haar en ik wilde een gedicht over haar maken, haar routine, haar ideeën in kaart brengen. Omdat ik van elk gedicht destijds iets anders wilde maken, besloot ik dat het een strip moest worden. Joeri van Putten maakte de tekeningen.
Met de uitgave zou een presentatie gepaard gaan, maar Oda had daar haar eigen ideeën over. Die bleken, budgetair en logistiek, onmogelijk te realiseren. Ze bood me er geld voor, maar dat wilde ik niet aannemen. Uiteindelijk verscheen het gedicht dus ook niet. Oda zei: “Het krukje is ook helemaal verkeerd.”
Dat klopt. De tuinstoel is niet het krukje waar haar trommeltje met geld en die ene mandarijn altijd op lag. De rest is denk ik dicht bij de waarheid. Zonder presentatie, meer dan drie jaar na dato: de strip over Oda. Het is denk ik niet het precieze krukje dat we moeten onthouden.
Ik vind dit dus echt prachtig, dankjewel! (helaas is deze boodschap me eerder nooit duidelijk geworden)
Prachtig. Liep vandaag langs de bloemen op “haar” plek. Ontroerend.
Rust zacht lieve Oda. Mooie nagedachtenis.