It isn’t mind. It’s just memory.

Je kunt je het volgende voorstellen:

Je had op de basisschool een vriend. Andy zat altijd aan de ritssluiting van jouw jas als jullie tegenover elkaar stonden te praten. En hij had en grote plastic stopwatch. Als felblauw een ding is, dan was die stopwatch felblauw.

Andy hield, net als jij, niet van competities waarin het erom gaat hoe lang iemand over iets doet. Hij gebruikte zijn felblauwe stopwatch om de wereld bij te houden. Nu zou je misschien zeggen dat hij probeerde patronen te ontdekken. De gemiddelde tijd tussen twee auto’s op de Reinoud van Gelderstraat, hoe lang tussen de bel en dat iedereen vanaf het schoolplein binnen was, hoe snel een vogel uit het zicht vliegt.

Je kunt je voorstellen dat Andy zoiets vandaag de dag nog doet, maar dan professioneler. Maar je hebt geen contact meer met hem en Andy heeft nooit op die manier bestaan. Alleen het gedeelte van de rits is waar en daar kun je moeilijk grote conclusies aan verbinden.